En dat zegt meteen genoeg over de lange stilte op de site van Bas. Het is druk geweest afgelopen maanden om die twee kleintjes gevoed, gezond en bezig te houden. Of beter gezegd: dat bezighouden dat doen ze zelf wel, maar om ‘t in goede banen te leiden … Het werken aan de sites van de twee kleintjes is er een beetje bij ingeschoten. Hierbij voor Bas alvast een inhaalslag die meteen doorschiet naar letterlijk een jaartje later. In die periode hebben we vakanties meegemaakt, een paar verjaardagen, en een hele boel stapjes in de ontwikkeling van het mannetje. Het wordt dus een lang verhaal!
Een paar weekjes na de laatste post (van eind maart 2014) hebben we onze (inmiddels standaard) voorjaarsvakantie gevierd bij dit keer de Vossemeren, bij Eindhoven net over de grens in België. Weer eens een keertje wat dichter bij huis waardoor opa en oma Beugen ook weer eens een dagje op bezoek konden komen. De foto’s van de vakantie staan er hieronder niet tussen, maar zal ik een keertje als apart verhaal bij één van de kindjes op de site zetten.
Dit keer kozen we voor een huisje met (maar) twee slaapkamers. We wisten dat ‘t wennen zou zijn, maar het was een bewuste keuze richting de zomervakantie. De caravan die we voor de zomer geboekt hadden had ook maar twee slaapkamers en we wilden alvast polsen hoe dat zou gaan. Nou, dat hebben we geweten! Er zijn avonden geweest dat ze elkaar tot ruim na negenen wakker hielden met knuffels overgooien, gillen, gappen en grollen en gewoon gek doen.
Niet dat het er daags erna minder gezellig om was; al werden de middagdutjes met name door Bas goed benut. Er zijn een paar dagen geweest dat we hem in de kinderstoel parkeerden om te gaan lunchen, maar tegen dat de tafel klaar was lag meneer al te snurken. Toen dat de tweede keer gebeurde hebben we ‘m maar lekker (zonder bammekes) in zijn bedje gelegd en ‘m lekker laten slapen. Dat vermoeid zijn was niet raar, want hij liep toen nog niet echt. Staan was geen probleem, lopen achter de trolley ook niet, maar alleen stappen zat er nog niet in. Dus toch heel veel kruipen, vallen, opstaan, nog een keer proberen en zo verder. In het zwembad was dat geen probleem, want het water kwam ‘m precies tot borsthoogte. Hij kon daar dus zelf lekker doorheen kruipen en hij was totaal niet bang om een keer te plonsen: hoe meer/vaker hoe beter. Zelf omhoog proberen te klimmen naar het glijbaantje en dan zonder angst volle vaart naar beneden. In de discovery dome was dat kruipen minder handig, want daar lag een lekker zandstrandje, dus dat heeft ons weer twee rompertjes gekost.
Wat ‘m ook veel energie kostte was dansen; toen hij net kon staan vond hij ‘t prachtig om lekkere kindermuziek goed met zijn heupen te draaien … kan hij niet van papa hebben! Supergrappig filmpje van gemaakt dat ik nog een keer hier op de website wil gaan plaatsen. (We hebben inmiddels een hele serie van dansmoves op film, dus dan maak ik een keertje een compilatie ervan)
Vrij vlot na die vakantie bij Centerparcs was het voor Bas tijd voor de waterpokken. We hadden al een paar maanden eerder gedacht dat hij ze zou gaan krijgen, maar dat was toch uiteindelijk andere uitslag. Maar deze keer was ‘t toch echt raar; en hoe, er staan hieronder twee fotootjes. Waar Meike vooral een paar hele grote blaasjes had op m.n. haar gezicht, was Bas echt de prototypische waterpokken met over het hele lijfje kleine blaasjes. Gelukkig was ook hij nog net niet zo alert dat hij ‘t jeuken als vervelend vond en wilde krabben. Hij heeft er dus geen littekentjes aan over gehouden, maar ‘t is wel een week of twee afzien geweest voor ‘t arme manneke. Gelukkig was hij na het koortsende deel niet echt ziek meer van en kon en wilde hij graag gewoon spelen.
Na de verjaardag van Meike was het vooral aftellen richting de zomervakantie. Dit jaar weer een keertje gewoon met z’n viertjes voor ‘t eerst naar een camping in Frankrijk. Helaas was het een matige zomer afgelopen jaar; dat was ‘t al in Nederland en in ‘t relatieve noorden van Frankrijk was dat ‘t dus ook. De eerste helft van de week hebben we nog wel mooi weer gehad en mooie foto’s van het meer en de camping kunnen maken. Daarna was het helaas regen in ‘t kwadraat. Er ging geen dag voorbij of er was wel regen op de meest onhandige momenten. Desondanks toch gewoon een hartstikke leuke vakantie en we zouden zo nog eens teruggaan naar die camping. We hebben lekker kunnen zwemmen al was het water wel wat koud; ook hier kon Bas net door het pierebadje kruipen zonder kopje onder te gaan. Maar dat was natuurlijk wel weer ‘t leukst: dus alle kleurtjes die proberen te duiken en te zwemmen werden driftig geimiteerd. Hij is niet bang van water en plonst lekker mee! Hoe gekker, hoe beter.
Uiteindelijk zijn we wel, vooral door ‘t aanhoudende regenen en de kou daardoor een dag eerder naar huis gegaan. Overdag was het een heerlijk 20-25 graden, maar ‘s nachts koelde het gemakkelijk af tot een graad of 10-12. Gelukkig hadden we extra dekens in de caravan en konden we in elke kamer een straalkacheltje aanzetten. Het probleem was alleen dat Bas en Meike bij elkaar lagen en hoewel we (en zij ook) daar al een beetje aan gewend waren, zijn ‘t twee hele verschillende kindjes qua temperatuurbeleving. Meike is net als papa warm aangelegd, terwijl Bas koukleum is (net als mama). Die twee op één kamer was dus niet handig: verwarming een tikkie te warm en dan kon Meike niet slapen; een tikkie te koud en dan was ‘t weer niet goed voor Bas. Pas op ‘t einde van de vakantie realiseerden we ons waarom we Bas zo vaak opeens gedraaid in bed lag: dan lag hij met zijn hoofdje lekker dicht bij de verwarming.
Het manneke begon ook rond die tijd steeds meer woordjes te proberen. Eén van zijn favorieten was algauw “Apoeper”; zijn persoonlijk verbastering van Assepoester. Hij leerde Assepoester kennen door het kijken naar Sprookjesboom filmpjes (Youtube is Basje’s en Meike’s best friend). Meike had Sprookjesboom weer leren kennen via haar speelvriendinnetje en dus moest Bas meekijken. Na een tijdje begon hij echter steeds vaker om “Apoeper” te vragen. Het kostte even wat zoeken, totdat we ontdekten dat ons mannetje verliefd was op Assepoester. Andere woordjes zijn inmiddels “ete” (en daarvoor wil hij zelfs vaak al voortijdig de tv uitzetten), “mia” (meer), “bol” (alles wat rond is, van bal tot aardappel en druif), “onge” (van papa’s ‘onger’, beneden). Verder horen we sinds kort ook wel eens een ‘ajjewie” (alsjeblieft), “dinke”, “wate” en “ijsch”. Oma en m.n. opa zijn heilig. “Bokka” en “pinka” zijn vast bij het ontbijtritueel. Eerst was pinka inderdaad de pindakaas op de bokka, maar inmiddels staat pinka voor elk beleg, dus soms is ‘t even zoeken voordat we de goede boterham klaarhebben. Na het eten is het tijd om te “poetse”. Dingen die niet met eten te maken hebben zijn “auto”, “kroko” en “voke” (vogel). Na Sinterklaas was opeens “pepe” in het vocabulair opgenomen toen hij de zoete smaak van pepernoten had geproefd.
Lopen doet hij inmiddels (richting het einde van het jaar) als een kievit. Sinds hij de kunsten van de grote peuters probeert na te doen die hij ziet op het KDv, is hij aan het springen, rennen en voetballen. Wat dat laatste betreft is hij tot nu toe een rasechte linkspoot, en hij kan hard schoppen en dribbelen. Laatst betrapten we hem erop dat hij volleyballen leuk vindt: een ballon opgooien en daarna met een handje er tegenaan tikken. In het algemeen is hij motorisch handiger vergeleken met Meike op deze leeftijd. Hij kan goed zelfstandig eten en schraapt netjes met zijn lepel zijn mond schoon als er wat yoghurt langs zijn mond loopt (of op zijn schortje druipt).
Het jaar hebben we afgesloten met een korte midweek rondom oudjaar, samen met Miquel en zijn gezin. Het was er een gezellige bende, maar de uitschieters waren toch wel weer het zwembad en lekker zelf rondrennen. Van de andere kant was het samen met zus in de bolderkar ook erg gezellig. Vooral na het zwemmen als hij dan lekker bij Meike “op schoot” in slaap viel op de weg naar huis. Oudjaar zelf is zonder noemenswaardige problemen aan ‘m voorbij getrokken; hij sliep zelfs door het vuurwerk heen dat Miquel en ik hebben afgestoken.
Een week of wat later is het dreumesje een peutertje geworden. Daarover later weer een nieuwe bericht.
